Pamiętnikiem opiekuje się Juliette Chang=Julicious

[ Powrót ]

Sobota, 22 Grudnia, 2007, 21:36

Dzieñ... jak co dzieñ? Chyba nie do koñca:).

Milcz±c, sta³am i wpatrywa³am siê w jego oczy mieni±ce siê w ¶wietle ksiê¿yca… Widzia³am w nich skruchê i szok.
W nag³ym porywie szaleñstwa o ma³o nie rzuci³am mu siê na szyjê… Nie zrobi³am tego, bo wspomnienie wszystkich bezsennych nocy, morza ³ez by³o silniejsze…
Znów uderzy³o mnie gor±co… Poczu³am mrowienie w miejscu gdzie wyros³y mi skrzyd³a. Spojrza³am za siebie… Zniknê³y.
Po niedowierzaniu jakie by³o spowodowane nadej¶ciem Dereka, po chwilowej rado¶ci nadszed³ moment istnej z³o¶ci…
-Przepraszam? – Powtórzy³am w ca³kowicie bezbarwny sposób. – Powiedzia³e¶: „Przepraszam”?
-Tak… Uwierz ja naprawdê… - urwa³, szukaj±c odpowiednich s³ów… - Ja… Ja siê po prostu ba³em…
-Ba³e¶ siê? – powtórzy³am po raz kolejny. Pod si³± mojego spojrzenia Derek opu¶ci³ wzrok…
-Tak… - odpowiedzia³ ledwie dos³yszalnym szeptem.
-A pomy¶la³e¶, choæ raz jak JA siê czu³am?? – mój g³os zabrzmia³ o wiele g³o¶niej ni¿ zamierza³am.
-Ja naprawdê nie mia³em innego wyj¶cia…
-Dobrze wiesz, ¿e mia³e¶! – krzyknê³am, a echo mych s³ów potoczy³o siê po korytarzu. – Gdyby¶ mi powiedzia³ czym siê stanê nie by³abym zmuszona do przej¶cia przez te wszystkie mêczarnie! Wiesz ile razy spa³am po 3 godziny, bo ból uniemo¿liwia³ mi normalny sen?? Wiesz ile??
W furii patrzy³am na niego m¶ciwie, a gdy pokiwa³ g³ow± zaprzeczaj±c, s³owa wyp³ywaj±ce z moich ust by³y tak jadowite, i¿ nawet mnie to zaskoczy³o…
-Nie? Ojej… Oczywi¶cie, ¿e nie… Martwi³e¶ siê tylko o swój ty³ek, nie dbaj±c, nie interesuj±c siê tym co ja przechodzi³am! Mówisz, ¿e przepraszasz??
Minê³am go i doda³am:
-Je¶li naprawdê ci przykro to wymy¶l co¶ lepszego ni¿ „przepraszam”… My¶la³am, ¿e znamy siê na tyle, ¿e wiesz, ¿e dla mnie wiêksze znaczenie ma szczera rozmowa ni¿ puste s³owa…
Myli³am siê?
Spojrza³am na niego ostatni raz, pozostawiaj±c zadane pytanie bez odpowiedzi, po czym opu¶ci³am korytarz.
Gdy znalaz³am siê w dormitorium zrobi³o mi siê nagle przykro… Tyle bym da³a by móc przytuliæ siê do Dereka i zapomnieæ o tym co siê sta³o… Ale nie mog³am… Ta honorowa cz±stka mnie buntowa³a siê przeciwko takiemu postêpowaniu…
Zas³oni³am kotary wokó³ ³ó¿ka, wtuli³am g³owê w poduszkê i uroni³am parê ³ez…

Nastêpnego ranka wsta³am ca³kiem wcze¶nie jak na moje mo¿liwo¶ci. Za oknem by³o szaro, a o szyby t³uk³ wiatr… Wzdrygnê³am siê… By³o zimno. Szybko na³o¿y³am ubranie i zauwa¿y³am, ¿e ³ó¿ko Maggie jest puste. Spodziewaj±c siê jej w Pokoju Wspólnym zesz³am na dó³.
-Spaæ nie mo¿esz? – zagadnê³am j± siedz±c± na fotelu obok kominka.
-No nareszcie! – rzek³a i przywo³a³a mnie ruchem rêki do siebie. – Chod¼! Opowiadaj, jak by³o?
-Ju¿ od rana chcesz mnie zamêczaæ?- odpar³am z ogromnym ziewniêciem i usiad³am na dywanie przy kominku.
-Spaæ przez ciebie nie mogê, a ty mi tu fochy stroisz??
-Nastêpnym razem przylecê do ciebie, do dormitorium i sprawdzê czy ¶pisz . – rzuci³am ze ¶miechem.
-Padma, nie przeginaj pa³y… - warknê³a, przygryzaj±c wargi.
-Ha! Pa³a jest ju¿ przegiê…
-Padma!!!
-No dooobra… - poprawi³am siê na dywanie. - A by³o tak…
I có¿ mi pozosta³o? Musia³am opowiedzieæ temu niezno¶nemu cz³owiekowi, ka¿dy szczegó³ mej przemiany. Ka¿dziutki! (ju¿ zaczynam tworzyæ nowe s³owa ).
Gdy dosz³am do momentu, w którym zobaczy³am Dereka, Maggie wyda³a z siebie zduszony okrzyk.
-Derek?? Tam? ¯artujesz?
-Wcale nie… Tylko pozwól mi doj¶æ do s³owa. – mruknê³am z przek±sem. Maggie natychmiast zamilk³a, a ja opowiada³am dalej.
-Jeste¶ okropna. – rzek³a po wysuchaniu opowie¶ci.
-Co proszê? – zapyta³am zdumiona.
-Padma, przecie¿ to widaæ, ¿e jemu jest przykro z powodu tego, co zrobi³.
-Wiem Maggie, ale mi nie wystarczy „przepraszam”. Ja chcê z nim szczerze porozmawiaæ, wszystko wyja¶niæ. S³owo „przepraszam” niczego by nie zmieni³o… W stosunku do tej sprawy „przepraszam” to nie najlepsze rozwi±zanie…
-Chyba masz racjê. – odpar³a i doda³a. – No to mo¿e zejdziemy na ¶niadanie?

Gdy usiad³y¶my przy stole chwyci³am za bu³kê nafaszerowan± warzywami, po czym zajê³am siê obserwowaniem uczniów…
Nagle do Sali wszed³ Ron, usiad³ miêdzy mn± a Maggie i rzek³:
-Chyba mia³a¶ mi co¶ powiedzieæ, prawda?
Jêknê³am w duchu, bo opowiadanie drugi raz tego samego, w ci±gu 45 minut, przekracza³o moje wszelkie chêci...
-Wiêc by³o tak…

Ca³y dzieñ min±³ do¶æ przeciêtnie. Lekcje okaza³y siê byæ zwyczajn±, nudn± mêczarni±… No, pomijaj±c parê incydentów takich jak podpalenie biurka Snapa (biedny Neville ). Gryfoni mieli prze…kichane.
Dozna³am wyj±tkowego zaskoczenia wracaj±c pó¼nym wieczorem z biblioteki. Gdy minê³am korytarz, na którym wisi obraz Sir Cadogana (trauma do koñca ¿ycia ) zobaczy³am nikogo innego jak Dumbledora wy³aniaj±cego siê zza dywanu wisz±cego na ¶cianie.
-Nauczyciele tez czasem korzystaj± ze skrótów. – rzek³ cicho i u¶miechn±³ siê na widok mego zdziwionego spojrzenia. – Jak minê³a pierwsza przemiana?
-Bardzo dobrze panie profesorze. To wspania³e uczucie lecieæ noc± nad Zakazanym Lasem. – rzek³am rozmarzonym g³osem wracaj±c my¶lami do poprzedniej nocy. - No i dziêki temu pier¶cieniowi ju¿ mnie nic nie boli.
-Cieszê siê, ¿e wszystko odby³o siê bez przeszkód. – mrugn±³ porozumiewawczo i doda³ - a teraz dobranoc.
-Dobranoc, profesorze. – odrzek³am z lekkim dygniêciem.
-Ach, Padmo.
-Tak? – powiedzia³am odwracaj±c siê znów do Dumbledora. Sta³ teraz o¶wietlony ¶wiat³em ksiê¿yca. Czê¶æ ¶wiat³a odbija³a siê od jego okularów po³ówek.
-Czasem ludzie nie daj± sobie rady w nowych sytuacjach. To czasem dla nich trudniejsze ni¿ my¶lisz. Ale nie warto ich od razu skre¶laæ. – mówi±c to zauwa¿y³am na jego twarzy smutny u¶miech. Dobrze wiedzia³am, ¿e ma na my¶li Dereka…
-Dobranoc. – powiedzia³ wyrywaj±c mnie z otêpienia.
-Dobranoc. – odpowiedzia³am cicho i pogr±¿ona we w³asnych my¶lach skierowa³am siê ku dormitorium Krukonów.

W salonie by³o jeszcze sporo osób. Zdziwi³o mnie, ¿e panuje napiêta atmosfera. Rozejrza³am siê uwa¿nie po Pokoju by znale¼æ powód owego dziwnego zagêszczenia i… nie musia³am d³ugo czekaæ. Us³ysza³am huk, pó¼niej kilkana¶cie krzyków, a na koniec obok mojej g³owy przemkn±³ pojemnik z atramentem.
Taaaak… To tylko Gregory Pike gra³ ze swoimi kolegami w eksploduj±cego durnia. Krzyki, jak zauwa¿y³am, dobiega³y od grupki trzecioklasistów odrabiaj±cych zadania ( takie to jeszcze ma³e, a jakie zadziorne… Tak dzisiejsza m³odzie¿… ), równie¿ lataj±cy atrament by³ ich zas³ug± (dla zainteresowanych – nikt nie ucierpia³ ). Usiad³am na sofie obok Suzanne, która rozwi±zywa³a krzy¿ówki w najnowszym numerze „Czarownicy”. Na dywanie przy kominku le¿a³ Derek i Frank. Grali w szachy.
-Padma, wiesz jak nazywa siê „zwód polskiego ¶cigaj±cego”? – zapyta³a czytaj±c pytanie – Na 10 liter.
-Suz, na Boga… Powiedz, ¿e ¿artujesz, i¿ stan twej niewiedzy obejmuje oprócz wró¿biarstwa tak¿e quidditch…
-A daj mi spokój z wró¿biarstwem! Ja nie mam a¿ tak wybuja³ej fantazji jak ty i nie umiem tak kwieci¶cie wymy¶laæ. – odpar³a zgry¼liwie.
-Wymy¶laæ?? Moja droga, moje wewnêtrzne oko ma niezwykle klarown± widoczno¶æ… Ja mam po prostu talent !
-Taaaaaa, oczywi¶cie… To co z tym polskim szukaj±cym?
-Zwód Wroñskiego, my love. – powiedzia³am z u¶miechem.
-Szach mat. – us³ysza³am s³owa Dereka. Frank, który z nim gra³ zakl±³ cicho.
Spojrza³am na Dereka gdy wstawa³ i zauwa¿y³am jak spod szaty wysun±³ mu siê wisiorek… Na ³añcuszku mia³ zawieszonego srebrnego, p³askiego or³a… Niestety nie zd±¿y³am mu siê dok³adnie przyjrzeæ, bo Derek natychmiast schowa³ go pod szatê. Jednak z czym¶ ten medalion mi siê kojarzy³…

Znowu sz³am z Derekiem korytarzem podczas szlabanu, znów znale¼li¶my szkatu³kê… I ten dziwny, p³aski zamek…

Momentalnie usiad³am na ³ó¿ku. Ze skroni sp³ynê³a mi stró¿ka potu… Zamknê³am oczy by raz jeszcze przywo³aæ obraz zamka tajemniczej szkatu³ki. Ten p³ask kszta³t…
A je¶li to medalion Dereka jest kluczem do szkatu³ki???

Komentarze:

Bardzo fajna notka! No i nareszcie napisa³a¶ ;D Jak ja siê cieszê! No i do tego jestem pierwszy Ale ja mam mi³y dzieñ dzisiaj, no W z + za d³ugo¶æ B³êdów chyba nie by³o, zreszt±, czy to wa¿ne? Nie bêdê móg³ siê doczekaæ nastêpnej i nastêpnej i... dobra, koniec

Pozdrawiam!

Ps. Notka bardzo interesuj±ca Ciekawe jak miêdzy Derekiem i Padm± siê u³o¿y... ;>

...Ta notka jest poprostu ¶wietna. Ju¿ siê nie mogê doczekaæ nastêpnej!
Akcja toczy siê bardzo fajnie, nie jest monotomna.S± opisane uczucia itp. Poprostu nie ma siê do czego przyczepiæ.
Zosta³o tylko czekaæ na nastêpn± notkê!

Pozdrawiam:***

Cudo. Bark mi s³ów. Nie wiem, w jaki sposób wyraziæ to, co czujê Rewelacja! Tak po prostu ^^ Ciekawam, czy medalion z orze³kiem jest kluczem...
No nic. W moim serduchu tli siê ma³a iskierka nadziei, ¿e n kolejn± notkê nie bêdziemy musieli czekac juz tak d³ugo
Pozdrawiam

Zgadzam siê z moimi poprzednikami. Rewelka! Super! Bomba!

Czy moja skromna osoba mo¿e co¶ dodaæ...? Niee, nie ma jak. Wszystko zostalo ju¿ powiedziane.
Mogê Ci tylko pogratulowaæ i rzuciæ, ¿e mo¿esz chcieæ "tylko wszystkiego", je¶li rozumiesz, o co mi chodzi

Co tu wiecej powiedzieæ... chyba tylko tyle ze notka jest ZAR¡BISTA ^^ tak dalej
pozdr. Madam Malkin

hm....... Co mam napisaæ? Nigdy nie wchodzi³am na ten pamiêtnik, bo nigdy nie s±dzi³am, ¿e tak ma³o wa¿na osoba w ksi±¿ce HP jak Padma Patil mo¿e byæ interesuj±ca. A tu ... szok! Bardzo bardzo bardzo bardzo podobaj± mi siê twoje noty. S± takie inne, wyró¿niaj±ce siê. ¦wietnie piszesz, oby tak dalej. A ja ju¿ czekam na nastêpn± note

b³agam o nastêpn± note ogólnie notcia fajna ¿yczê wszystkim super ferii

Hej, ju¿ ponad miesi±c... Wszystko OK, Julicious? Co¶ trochê d³ugo Ciê tu nie ma...

Nie no znakomicie! Brak s³ów. Zreszt± co ja tu siê bêdê wysilaæ Zgadzam siê w 110% z moimi poprzednikami. Z notki na notkê robi siê coraz ciekawiej, ale wiesz co, ¿eby przerywaæ w takich momentach...
Pzdr!

kiedy nowa notka?

Juz nied³ugo, ju¿ nied³ugo.

No właśnie, każdy z nas jest wielgaśny a jaednk jak pomocy potrzeba to wzywamy kogoś innego, a nie siebie Wołam, Zbyszek jak wyleźć z tej mgły i pomagasz wyleźć z mgły, albo znaleźć drogę wyjścia z lasu i tak naprawde kto pomaga? Anula czy Zbyszek? oto jest pytanie. Zbyszek nadal czekam na odpowiedź w sprawie leczenia ciała fizycznego z planu eteryczno-astralnego u siebie Pozdrawiam ciepło!

1Rfcl0 <a href="http://rjekxdmmfxmb.com/">rjekxdmmfxmb</a>

Mny5JA , hivynlzcpoaa, kubgablsynhz, http://zymorqynjeds.com/

hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue hue/kick azerty : 3

buy valtrex pills each no prescription cialis

**** Ale antysemityzm ma w Euopie długą tradycję: Grecja , Rzym, Papiestwo, okres krucjat, Hiszpania za Torquemady, protestantyzm, carat (największy wpływ na antysemityzm polski), hitleryzm. Kościół , carat, Hitler, prawica posiłkowały się antysemityzmem, aby uderzać w przeciwników politycznych. Żydami mieli być zatem masoni, protestanci, liberałowie, socjaliści, anarchiści, przedstawiciele konkurencyjnych frakcji.****Proponuję podać jakieś linki, bo brniesz niemiłosiernie. Najpierw odpowiedz sobie na pytanie od kiedy pojęcie antysemityzmu funkcjonuje i dlaczego.Nie wrzucaj wszystkiego do jednego kotła, bo naprawdę się obnażasz. Ja tego nie piszę złośliwie.Po prostu piszesz o rzeczach, do których nie masz zadnego przygotowania. Rzucasz tzw. obiegowe opinie, lub też konfabulujesz .Nie chcę używać innych słów.Po prostu nie odnoś się do tych tematów w sposób autorytarny. Pomiń ten temat dla twojego dobra.Pozdrawiam

car insurance online cheapest car insurance

*** jak co wiesz to napisz. Nie bój się, nie zgrywaj nieprzystępnej. Avanti ragazzo. ***Poczytaj coś na temat cywilizacji chrześcijańskiej. Możesz na początek zagooglować. Wikipedii nie polecam.Temat jest zbyt obszerny,by pisać na Twoim blogu w formie polemiki.Zwracam tylko uwagę co do zdań wypowiadanych na ten temat przez Ciebie. Zresztą swego czasu dałem odpowiedz Sadurskiemu na moim blogu na ten mniej więcej temat. Możesz u mnie pogrzebać, jeżeli dalej chcesz dyskutować. Z drugiej jednak strony wątpię w taką dyskusję, gdyż ja zdecydowanie odrzucam dialektykę marksistowską w dyskusji. Dlaczego ? Po prostu. Nikt przy zdrowych zmysłach, nawet ludzie o lewicowych poglądach nie posługują się już takimi dogmatami. Zostają Ci ludzie pokroju Żizka. Zresztą i on przez wielu z nich jest traktowany z przymruzeniem oka.Acha, nie jestem ona, tylko on Pozdrawiam

cheap car insurance cheapest car insurance

wlasnie mieli do czynienia z aparatem partyjnym czy bezpieki zlozonym w bardzo duzym stopniu z Zydow.I pamietaja Zydow witaajcych czerwonych rosjan chlebem i sola.A potem robiacych listy patriotow.W ten sposob powstala zbitka.Tak samo wrogie( za lekie slowo) obrazy maja Grecy,Bulgarzy czy Ormianie wobec Turkow-a my Srodkowo czy Wschodnioeuropejczycu tego nie czujemy,bo Turkow nawet lubimy.A Tatarzy-mimo walk gdzies tam w historii-sa lubiani-i ci swoi i ci z Krymu czy Kazania.Nie rozumiemy tez wprost rasistowskiego odnoszeniia sie do Arabow w Europie-bo tez nie mielismy zadnych przykrych doswiadczen.Ja na przykald np. tez nie czuje az tak silnego antygermanzimu,jaki maja Polacy( a sam etnicznym Polakiem nie jestem)-ale znajac historie potrafie go jakos pojac(jak i Grekow).

car insurance in florida cheap auto insurance

to Hitler uznał, że Żydzi = marksiści, a marksizm to ideologia wytworzona przez Żydów w interesie narodu żydowskiego.Głoszenie ideologii to jedno, a czym innym są zbrodnie w jej imieniu. Wśród projektantów i wykonawców największych zbrodni okresu stalinowskiego Żydów jest niewielu. Judaizm i naród żydowski były prześladowany przez Stalina i (w łagodniejszej formie) Chruszczowa. Żydzi-kapitaliści to tyle samo co kapitaliści - jednakowo byli traktowani.Żydem w stalinowskim aparacie propagandy był Erenburg, ale nie miał wpływu na to, że Stalin zakazał informowania o Holokauście, aby Żydzi nie zaczęli być uznawani za ofiary.Do bolszewików przystąpiło wielu Żydów, ale byli odszczepieńcami, ateistami, którymi w większości gardzili ich pobratymcy. Podobnie było z żydowskimi członkami KPP w Polsce.

california car insurance cheap auto insurance

1 2 3 »

| Script by Alex