Pamiętnikiem opiekuje się Nika1310

"In the event of my Demise,
when my heart can beat no more
I hope I die for a belief that I had lived for." (ang.)

"W dniu mojej śmierci
gdy moje serce nie będzie mogło już dłużej bić
mam nadzieję, że umrę za Wiarę, dla której chciałem żyć."
Autor: Tupac Shaker

Życie Nataszy jest pełne zagadek i tajemnic, żeby je odkryć musisz przeczytać ten pamiętnik, w którym nie znajdziesz nic oprócz bólu, smutku i prawdziwego życia… To nie jest kolejny pamiętnik pt. „Jestem księżniczką! Klękajcie narody!”. Życzę miłego czytania i komentowania!

[ Powrót ]

Piątek, 10 Sierpnia, 2007, 08:00

Czas nadal stoi dla mnie w miejscu, ale nowa podró¿ przede mn±.

1 lipiec 1991
Hmm… Do¶æ dziwne, ¿e wci±¿ jestem w domu. W sobotê dwudziestego drugiego czerwca wrócili¶my do domu (ja i Debilny Kwartet). Na dworcu zastali¶my naszych ojców, bo mamy szykowa³y „imprezê powitaln±”, która odby³a siê w moim rodzinnym domu. Przeró¿ne potrawy, cista, ciasteczka, sa³atki, itp. Czeka³am, kiedy powiedz± co¶ o tej karze, lecz oni nic. Black milcza³, wiêc ja te¿. Nie chcia³am wiedzieæ, modli³am siê skrycie, chocia¿ nie wierzê w nic, o odwo³anie kary. Nie potrafi³am nic wykombinowaæ w tej sprawie, on te¿ nie… Sobota minê³a.
W niedzielê unika³am rodziców. Mia³am plan, ¿eby wyj¶æ z domu, ale ojciec powiedzia³, ¿e dzisiaj idziemy do jego rodziców na obiad, wiêc kicha z planu. Obiad u dziadków Potterów by³ pyszny. Jak zawsze. Nawet zapomnia³am o tej „karze”, ale wieczorem…
-Natasza! Zejd¼ na dó³! Musimy porozmawiaæ!- Dobieg³ mnie krzyk z do³u. Powoli podnios³am siê ze swojego ³ó¿ka i na dr¿±cych nogach zesz³am na dó³. W salonie siedzieli ju¿ Blackowie i rodzice.
-Dobrze. Mo¿emy zaczynaæ.- Powiedzia³ tata. –Lily, kochanie!
-Czemu zawsze ja?!- obruszy³a siê, ale zaraz zaczê³a swój monolog. –Jak dobrze pamiêtacie, mam tak± nadziejê, wyznaczyli¶my WAM karê. Mia³a ona polegaæ na spêdzeniu przez WAS wakacji… razem. Jednak… - Tu spojrza³a na Dorcas, Syriusza i ojca. – doszli¶my do wniosku, ¿e nie ma sensu wysy³anie WAS razem, bo mog³o by to zakoñczyæ siê ¶mierci±, którego¶ z WAS. –Zerknê³am na Micka, który przez ca³y czas wpatrywa³ siê w czubek swoich adidasów. –Nie my¶lcie sobie, ¿e obejdziecie siê bez kary!- Zagrzmia³a, ale zastanawia³o mnie jaki jest prawdziwy powód. –Natasza, jutro k³adziesz siê do Munga na tydzieñ lub, je¿eli bêdzie to konieczne, na d³u¿ej. Zrozumia³a¶?- Pokiwa³am tylko g³ow±. Nie mia³am ochoty na rozmowy, a zw³aszcza przy Blackach. Szczerze nie lubiê ich rodziny, oprócz Maksa, który wydaje siê normalny z nich wszystkich.
-Pójdê siê spakowaæ. –Ju¿ mia³am wychodziæ, gdy zaczepi³ mnie Syriusz.
-Natasza?
-Hê?- Stanê³am w drzwiach i czeka³am, a¿ zacznie.
-Mo¿emy porozmawiaæ na osobno¶ci?- Spyta³ siê. Kiwnê³am g³ow± na znak zgody. Ruszy³am do kuchni, kiedy mia³am usi±¶æ na jednym z krzese³, powiedzia³:
-Wyjd¼my st±d. Odpowiada ci spacer?
-Tak.- Ruszyli¶my przez drzwi kuchenne prowadz±ce do ogrodu. Dalej przez furtkê w stronê lasu. Szli¶my z dobre dziesiêæ minut.
-Jak siê czujesz?- Zagadn±³. Czu³am, ¿e nie potrafi dobraæ s³ów. Ba³ siê?
-Zale¿y o co pytasz.- Zrobi³am pauzê, ale on nie odpowiada³. –Fizycznie trzymam siê, ale teraz trochê pochorujê. Znaj±c ¿ycie.
-Przecie¿ wiesz, ¿e o to nie pytam.
-Nie jestem idiotk± Black. Nie u³atwiê ci sprawy, musisz postaraæ siê.- Powoli skierowa³am siê w stronê jeziora. Syriusz sta³ w miejscu, jakby nad czym¶ siê zastanawia³.
-Ja nie wiem, jak ludzie mog± siê z tob± dogadaæ. Ciê¿ki przypadek z ciebie. –Stwierdzi³ i podszed³ do mnie. –Jeste¶ taka niedostêpna dla wszystkich?
-Mo¿e…
-Ja wiem swoje. Nie bêdê owija³ w bawe³nê. Jak traktuj± ciebie ¶lizgoni?- Ciekawe kto jeszcze mnie o to zapyta podczas tych wakacji.
-Nie wiem o co pytasz. Przecie¿ ja te¿ jestem ¶lizgonk±. Zapamiêtaj sobie, nie jestem taka jak WY, wyznajê inne zasady.- Gdy mia³am ju¿ odej¶æ chwyci³ mnie za rêkê. Muszê przyznaæ, ¿e ma parê w rêkach. Chcia³am wyrwaæ siê z jego u¶cisku, lecz nie mog³am. By³am za s³aba…
-Zechcesz mnie pu¶ciæ Black!- Wysycza³am.
-Nie, dopóki nie porozmawiamy na powa¿nie.- Minê mia³ zaciêt±. Mick mo¿e jest podobny do Syriusza, ale nie z charakteru. Ró¿ni± siê pod tym wzglêdem. –Jednak bêdziemy musieli od³o¿yæ to na inny termin.- Rozlu¼ni³ ucisk, lecz wci±¿ trzyma³ mnie za nadgarstek.
-Dlaczego? Skoro mówisz, ¿e to wa¿ne.- Tak naprawdê to zainteresowa³o mnie to, co chce mi powiedzieæ. Nigdy nie rozmawia³ ze mn± sam na sam.
-Czas nadal stoi dla mnie w miejscu, ale nowa podró¿ przede mn±.- Powiedzia³ i po prostu odszed³ tak sobie.
Przez kolejny tydzieñ nic nie pisa³am, bo zapomnia³am „pamiêtnika” z domu. Jednak nie mia³am ochoty ani czasu na pisanie przez te badania. Uzdrowiciele twierdz±, ¿e powinnam zacz±æ przyzwyczajaæ siê do miêsa, bo tak mnie nigdy nie wylecz±, ale bardzo siê bojê… Mo¿e kiedy¶, jak bêdê gotowa.
Zastanawiaj± mnie s³owa Syriusza. Nie wiedzia³am jaki jest ich sens. Czy¿by jaka¶ zagadka? Ja siê tego dowiem…

Komentarze:

¦wietna notka. Coraz lepiej.

Nom...czekam na kolejn±

Zgadzam siê . Ju¿ nie moge siê doczekaæ nastêpnej.

Wiem, wiem, ¿e "dobrze" piszê, ale moglby¶cie naspiaæ co¶ wiêcej.

jaka fajna nota xD
ej no naprawdê podoba mnie siê ;P
i o co chodzi³o Syriuszowi ?
ciekawe ;d

;**

Naprawdê przepraszam za to co powiem, ale my¶lê, ¿e staæ Ciê na wiêcej... Przepraszam.
P.S.Podoba mi siê tytu³ i s³owa Syriusza.

,,Nie jestem idiotk± Black. Nie u³atwiê ci sprawy, musisz postaraæ siê." Ten fragment mi siê nie podoba.... Co jak co ale Syriusz chyba by sobie nie pozwoli³ na takie odzywanie siê do niego. pozatym spoko

No no... Czekam na news, bo fajny odcinek.

naprawdê nie jest ¼le. Coprawda trochê popadasz w schematy, nie pasuje mi fragment gdy rodzice z nimi rozmawiaj±, naczyta³a¶ siê romanside³ ( to z ³apaniem za rêkê ) Ale jako ogó³ czyta siê ca³kiem przyjemnie.

Melisha, s³owa Syriusza pochodz± z oopeningu Naruto, chyba to by³ ósmy... Wiem, ¿e mog³am napisaæ to lepiej. Kiedy to zamie¶ci³am tutaj ¿a³owa³am tego, chocia¿ wiem co robiê... Pozdrawiam
P³omienna Ginny, powtarzam... Wiem co robiê. Syriusz odegra tu wa¿n± rolê i jest powód, dla którego wypowiedzia³ s³owa (te z tematu).Pozdrawiam
Daria, ja wci±¿ siê uczê pisaæ. Czytam ksi±¿ki i staram siê doj¶æ do perfekcji (oj, oj daleko mi do tego). W pewnym momencie (kilka notatek wcze¶niej) mia³am do¶æ tego wszysytkiego. Chcia³am nawet zrezygnowaæ. Nie mia³am si³y, bo zagmantwa³am sprawê. Z up³ywem czasu (tj. z powrotem weny) u³o¿y³am w g³owie ca³okszta³t histori Nataszy. Pozdrawiam

Mi siê podoba choæ równie¿ uwa¿am, ¿e twoja oharerka za du¿o sobie pozwala. I szkoda, ¿e nie jakd± na te wakacje razem by³o by ciekawie
Zapraszam do mnie

Szczerze? Widaæ poprawê Jak to kto¶ kiedy¶ powiedzia³- "praktyka czyni mistrza". Wszyscy nadal siê uczymy i ja, i Ty a tak¿e inni autorzy pamiêtników! Nie za³amuj siê tylko æwicz, æwicz, æwicz Buziaczki Niku¶ :P

Dagulko, ja siê nigdy nie za³amiê :P Pozdrawiam
Ps.: Oj jak fajnie mnie nazwa³a¶ :P

Hmm... Natascha wali na ty do przyjciel swojego ojca. Te¿ bym tak chcia³a, ale nie mam odwagi
I co ten Syriusz mia³ na my¶li? Mam nadziejê, ¿e nied³ugo siê to wyja¶ni, Niko
No i co jeszcze z³otko moje (mogê tak siê do Ciebie zwracaæ?Bo nie jestem pewna heh) mogê rzec... Koñcówka pokazuje, ¿e je¶li Natascha cos postanowi, to nie odpu¶ci (ostatnie zdanie).
I jeszcze ten... aha b³êdy... nie widzia³am ¿adnych
Chcia³abym napisaæ co¶ z krytyki, bo ona faktycznie bardzo pomaga, jednak przy tej notce mi siê to nie uda... Wybacz
No i pozdrawiam

Bellu¶, mo¿esz siê tak do mnie zwracaæ. Pozdrawiam

Ech... dawno tu nie zagl±da³em, ani nie pisa³em, za co bardzo przepraszam, nie mia³em czasu
Ale widzê, ¿e jednak pamiêtnik nie straci³ na jako¶ci, i widzê, ¿e niczego mu nie brakuje
W jednej z notek dowiedzia³em siê, ¿e masz urodzinki Ja jak zwykle spó¼niony Ale sk³adam Ci najlepsze (spó¼nione) ¿ycznia urodzinowe

Pozdrawiam, Dumb(ek)

Ps. Zmieni³em nic na "Elder Dumb"

*nick

Trochê siê spó¼ni³e¶ s tymi ¿yczeniami, bo urodziny mia³am 23 czerwca , jednak dziêkujê. Pozdrawiam!

Jak dobrze byc w domu, po 2 tygodniach bez komputera i internetu
No ale widze ze warto bylo czekac na te notki. I jak to zauwazyli moi koledzy to nie ma sie do czego przyczepic.
Naprawde swietne.

Kristi D., powiedz to mojej wenie. Bo¿e za jakie grzechy znowu zabra³e¶ mi wene?!

1 2 3 4 »

| Script by Alex