Pamiętnikiem Joanne Carter (Black) opiekuje się Vicky!

[ Powrót ]

Sobota, 30 Sierpnia, 2008, 19:24

Kto¶ nowy i nocna podró¿

- Jak tu okropnie nudno! – pomy¶la³am, a po chwili zorientowa³am siê, ¿e te s³owa wypowiedzia³am na g³os.
- Podzielam Twoje zdanie, lovely. – odezwa³ siê miêkki, sympatyczny g³os tu¿ obok mnie. Podnios³am wzrok. Ups! Z jakiego filmu on siê urwa³? Obok mnie siedzia³ wysoki, niewiarygodnie ¶wietnie wygl±daj±cy ch³opak, który bardzo przypomina³ m³odsze wydanie kapitana Jacka Sparrowa. (musia³am go do niego porównaæ!) Nasze spojrzenia zatopi³y siê w sobie na jedn±, magiczn± chwilê. Oderwa³am wzrok, czerwieni±c siê pod wzrokiem sobowtóra Sparrowa. Obejrza³am siê pospiesznie na tego bajecznego ch³opaka. Po co do mnie siê przysiad³.
- Jak masz na imiê? – Mówi³ ze ¶miesznym akcentem. Francuskim? Zachichota³am g³upio, ale zrobi³o mi siê mi³o, ¿e w tym t³umie znalaz³ siê kto¶, kto ze mn± porozmawia. Kto¶, kto nie udawa³ najwiêkszego i najwspanialszego, tylko by³ po prostu zwyk³ym cz³owiekiem (tzn. czarodziejem :d) Taki kto¶ zas³ugiwa³ na kolejne spojrzenie. Ukradkiem przyjrza³am mu siê trochê baczniej. By³ wy¿szy ode mnie mo¿e o g³owie, mia³ ciemnoblond w³osy, czarne oczy, l¶ni±ce jak oliwki, i w±sk± bródkê.
- Joanne, a ty?
- Gerard.
- Brzmi jak po francusku.
- To jest po francusku!
- Ach!
- Jestem Francuzem.
Znowu ach. Co innego mog³a powiedzieæ dziewczyna?
- Do której chodzisz klasy? – spyta³am
- W tym roku zdajê SUMY, chodzê do pi±tej klasy.
- A dlaczego do mnie siê przysiad³e¶? – zapyta³am prosto z mostu.
- Je¿eli Ci to przeszkadza, to mogê sobie pój¶æ…
Stop! Z³e pytanie, wracamy!
- Eee.. nie o to mi chodzi³o, nie wiem dlaczego taki ch³opak jak ty, podszed³ do takiego kogo¶ jak ja?
- Teraz ja nie rozumiem Twojego pytania, dlaczego tak o sobie mówisz?
- Tak jako¶… przepraszam za moje zachowanie, dzisiaj nie jest mi do weso³o.
- A to, dlaczego, za nudne przyjêcie?
- Dok³adnie!
- To chod¼ rozerwê Ciê – wsta³, i zaraz po tym teatralnie uklêkn±³ przede mn± i zapyta³ – czy zaszczycisz mnie o pani swoim tañcem?
Zachichota³am, lecz zaraz po tym wsta³am i uk³oni³am siê dziêkuj±c i przyjmuj±c propozycjê. Z³apa³ mnie za rêkê i ruszyli¶my na ¶rodek sali. Obie rêce za³o¿y³am mu na barki, oplataj±c szyjê, on za¶ po³o¿y³ mi rêce na biodrach. Dzieli³y nas tylko milimetry. Ba³am siê tego napiêcia. Nie by³am znowu na takie co¶ gotowa, ale taka okazja zdarza siê rzadko, wiêc chyba nie marnujmy czasu? Mo¿e Gerard oka¿e siê wspania³y? I znowu oddam komu¶ swoje serce, kto wie? Ponownie spojrza³am w jego ciemne oczy, wydawa³y siê byæ szczê¶liwe. Ch³opak by³ naprawdê przystojny, i chyba siê mu podobam. Tañczyli¶my jeszcze minutê.
- Mo¿e wyjdziemy na dwór? – zaproponowa³ - Duszno tu trochê, a ja ju¿ powoli nie mogê oddychaæ.
- Ok.
Wyszli¶my na dwór, ogarnê³o nas ch³odne powietrze. Oczyszczenie dla duszy! Jakie to przyjemne, i na dodatek wspania³y ch³opak trzyma³ mnie za rêkê. Szybko mu j± wyrwa³am.
- Co¶ nie tak? Nie zrobi³em Ci czego¶?
- Nie… to nie Twoja wina. Ostatnie mia³am tak jakby za³amanie, bo mój niedosz³y ch³opak mnie skrzywdzi³. Po prostu jeszcze siê do tego nie przyzwyczai³am, potrzeba mi czasu. Nie chce tak nag³ej zmiany.
- Acha, rozumiem. Mog³aby¶ powiedzieæ od razu pohamowa³bym siê.
- Nic nie szkodzi. – przez kilka minut nie odzywali¶my siê do siebie, praktycznie nie mieli¶my o czym rozmawiaæ. Jednak po chwili Gerard podniós³ rêkê i wskaza³ na ³awkê na b³oniach. Skinê³am g³ow±, co oznacza³o, ¿e zgadzam siê aby¶my tam usiedli.
- Spotkamy siê jeszcze kiedy¶? – zapyta³ niespodziewanie, co w gruncie rzeczy wywo³a³o u mnie lekki u¶miech.
- Dlaczego nie, ostatnio przyda³oby mi siê wsparcie, a chêtnie pozna³abym kogo¶ tak mi³ego, jak ty.
- Dziêki.
- A mo¿e opowiesz mi cos o sobie?
- No dobra, nazywam siê Gerard Poussin (czyt. Pusê). Jestem na piatym roku, chodzê do Ravenclaw. Gram na pozycji ¦cigaj±cego w szolnej dru¿ynie Qiudditcha.
- grasz w Qiudditcha? Och ju¿ jeste¶ cudowny!
Roze¶mia³ siê, co brzmia³o supers³odko.
- Ponownie dziêkujê. No to wracaj±c do opisu. To jestem, tak jak to nazwa³a¶, cudowny, nieziemski, superextra, ¶wietny, ambitny, bezkonfliktowy, charyzmatyczny, ciep³y, cierpliwy, delikatny, dowcipny, dzielny, dziki, figlarny, g³uptasek, inteligentny, kochaj±cy, lojalny, mi³y, namiêtny, odpowiedzialny, oryginalny, otwarty, pewny siebie, przyjacielski, romantyczny, s³odziutki, stanowczy, ¶mia³y, tajemniczy, towarzyski, twórczy, uczciwi, uprzejmy, uwa¿ny, wra¿liwy, wygadany, wyluzowany, zabawny, zakrêcony, ¿±dny przygód i przedewszystkim ca³u¶ny!
Pozwoli³am na wypowiedzenie mu wszystkich cech, i na pewno poniektóre zmy¶li³
- Bêdê musia³a kiedy¶ sprawdziæ jak dobrze ca³u¶ny. – odrzek³am z u¶miechem. Oczy mu siê zaszkli³y, mo¿e naprawdê mu siê podobam? Niebezpiecznie przybli¿y³ swoj± twarz do mojej, dziel±ca nas odleg³o¶æ coraz bardziej siê zmniejsza³a, gdy nagle ja zas³oni³am jego usta swoj± rêk±.
- Pos³uchaj, ja naprawdê nie mam ochoty, muszê trochê och³on±æ. Proszê, zrozum mnie.
- Przepraszam, nie chcia³em.
- Ty wcale nie zawini³e¶, rozumiem Ciê bardzo dobrze.
Chcia³am jeszcze raz spojrzeæ w jego oczy, ale nie mog³am, nie patrzy³ na mnie.
- Porozmawiamy jeszcze o czym¶? – zapyta³am. Wzruszy³ tylko ramionami.
- Wiesz, ja ju¿ chyba idê do dormitorium, jestem straaasznie zmêczona. – wypowiedzia³am, przypominaj±c sobie nagle o mojej wizycie w bibliotece. Jednak nie chcia³am odchodziæ od Gerarda.
- Ja te¿, idziemy spaæ! – wsta³ i bior±c mnie pod rêkê weszli¶my ponownie na salê. Po¿egnali¶my siê, da³ mi ca³usa w policzek i odszed³. Obieca³, ¿e napisze mi wiadomo¶æ o naszym jutrzejszym spotkaniu.
Przemknê³am siê do drzwi. Nim opu¶ci³am salê, zerknê³am jeszcze na pó³misek z rachat³ukum. Wygl±da na to, ¿e nikt nie tkn±³ egzotycznego specja³u. Wróci³am do dormitorium. By³o ko³o pó³nocy, a Julii jeszcze nie by³o. A umówi³y¶my siê na godzinê granicz±c± miêdzy dwoma dniami. Dziwne, ¿e jej nie ma, bardzo dziwne. Przebra³am siê w codzienne rzeczy i ruszy³am ku bibliotece. Wesz³am do ¶rodka i biblioteka, tak jak siê spodziewa³am, tonê³a w mroku. Mia³am dziwne przeczucie, ¿e bibliotekarka mo¿e tu byæ.
Pierwszym d¼wiêkiem, który us³ysza³am, by³o ciche tykanie zegara. Jak powolne, rytmiczne bicie serca. Odprê¿y³am siê. Os³aniaj±c d³oni± lampê, ¿eby blask nie wydosta³ siê przez okno,
omiot³am snopem ¶wiat³a ca³± salê. Ksi±¿ki na pó³kach zasrebrzy³y siê mgli¶cie, jak zjawy. G³ówne schody wiod³y w górn± strefê ciemno¶ci, ale skierowa³am kroki w lewy korytarz, mijaj±c ¶pi±ce portrety. Skrada³am siê dalej przez obstawiony rega³ami korytarz, nie bacz±c na inne portrety.
Dotar³am wreszcie do rega³u, na którym po³o¿y³am pust± ksiêgê.
Ale gdzie ta ksi±¿ka?
Zdawa³o mi siê, ¿e dok³adnie pamiêtam, gdzie j± schowa³am – miêdzy dwa tomy, które nachyli³y siê teraz ku sobie. Rozdziela³a ja szpara cienia. Wsunê³am palce w szczelinê. Pusta.
Walcz±c z panik±, omiot³am snopem ¶wiat³a pod³ogê, lecz i tam ksi±¿ki nie by³o.
Przegryz³am wargê. Przecie¿ nie mog³a tak prêdko znikn±æ!
Zdesperowana, przeci±gnê³am palcami po grzbietach ksi±g na pó³ce, szepc±c: „Johann Fust”, niczym mantrê, która mia³a przywo³aæ ksi±¿kê z powrotem… Bez rezultatu. Ksi±¿ki nie by³o ani na pó³ce, ani na pod³odze. Biblioteka strzeg³a swojego sekretu.
Nagle jaka¶ ksi±¿ka spad³a na ziemiê z rega³u przy g³ównym wej¶ciu, a echo roznios³o siê po ca³ej bibliotece.
Zamar³am. Kto¶ tam by³.
Instynktownie zgasi³am lampê i skuli³am siê miêdzy rega³ami. Ciemno¶æ mnie otoczy³a, wciska³a mi siê w oczy i pod ¿ebra. Ledwo oddycha³am.
Nas³uchiwa³am czujnie, z sercem w gardle.
Czeka³am na odg³os czyich¶ kroków, na szelest oddechu… lecz nie s³ysza³am nic. Tylko straszliw±, druzgocz±c± ciszê. Sekundy wlok³y siê niemi³osiernie.
Wreszcie, nie mog±c ju¿ d³u¿ej znie¶æ napiêcia, za¶wieci³am ponownie lampê, os³aniaj±c ciasno d³oni±, tak ¿e ¶wieci³a mu krwawo przez palce. Przy takim nik³ym blasku rozejrza³am siê doko³a. Jak okiem siêgn±æ ponura czerñ.
Ostro¿nie wysunê³am siê z kryjówki. Wzd³u¿ ¶cian ci±gnê³y siê ksi±¿ki, milcz±ce i niewzruszone.
Drobnymi kroczkami posuwa³am siê ku wyj¶ciu. Z korytarza szed³ przeci±g; dreszcz przebieg³ mi po plecach.
Dotar³am wreszcie do g³ównego hallu. Wytrzeszczaj±c oczy, próbowa³am przenikn±æ ciemno¶æ.
Przystanê³am, pod wózkiem le¿a³a jaka¶ ksi±¿ka. Musia³a spa¶æ z rega³u.
Podkrad³am siê do niej, ale zaraz prze¿y³am rozczarowanie: to by³ jaki¶ nudny podrêcznik, a nie Johann Fust.
Schyli³am siê, ¿eby podnie¶æ ksi±¿kê i po³o¿yæ na wózku – i omal nie skona³am z przera¿enia. Zza ramy wózka l¶ni³y dwa metaliczne zielone krêgi. Odskoczy³am jak oparzona.
Niemal natychmiast, z westchnieniem ulgi, u¶wiadomi³am sobie, co to takiego.
Pani Norris!
- Tego tylko brakowa³o! – szepnê³am. – A psik! Tobie tu nie wolno wchodziæ! Jak siê … - urwa³am nagle i rozejrza³am siê wko³o. – Jak siê tu dosta³a¶? – dokoñczy³am.
G³ówne drzwi by³y zamkniête. Ani ¿ywej duszy.
Szepcz±c : „kici, kici”, podesz³am do kota, chc±c go wybawiæ z kryjówki (czy to mo¿liwe, ¿e kot w¶lizgn±³ siê za mnê niepostrze¿enie? Oby tylko nie zjawi³ siê tu Filch.) – jednak pani Morris wymknê³a mi siê zwinni i prychaj±c, jakby kto¶ dar³ zas³onê, da³ susa na górê.
- No to piêknie – podsumowa³am, wiedz±c, ¿e Pani Pince bêdzie w¶ciek³a, ¿e kot zosta³ na noc w bibliotece.
Gniewnie mamrocz±c, pogna³am za nim po szerokich marmurowych schodach.
Stare, wolno stoj±ce rega³y, dzieli³y galeriê na wiele g³êbokich, mrocznych nisz. Wygl±da³o to jak procesja wielkich, zakapturzonych mnichów.
Zapu¶ci³am siê w g³ówne przej¶cie, tropi±c kotkê. Pod³oga skrzypia³a pod moimi butami. Omiot³am rega³ snopem lampy, wydobywaj±c z mroku setki bladych niczym duchy tomów, przykutych do pulpitów grubymi ³añcuchami. ( Tu zaczyna³a siê strefa zakazana.) Inne ksiêgi le¿a³y na piankowych poduszkach, rozpostarte jak wielkie æmy. Tasiemki z ciê¿arkami, niczym sznury korali, przytrzymywa³y otwarte stronnice.
Kierowa³am ¶wiat³o latarki w ka¿dy k±t i pod ka¿dy pulpit – na pró¿no.
- Wy³a¼, g³upi kocie – szepnê³am zniecierpliwiona. – Nie mam czasu!
Czu³am, jak sekundy b³yskawicznie uciekaj±.
Jest!
Pani Morris przycupnê³a za wielk± komod± w najdalszym k±cie Sali, pod gigantycznym portretem brodacza o karc±cym spojrzeniu. Upier¶cienione palce starca zaciska³y siê na skórzanej oprawie ksiêgi.
- Dobry kotek, no, wy³a¼! – wabi³am kota, nachylaj±c siê, ¿eby go z³apaæ.
Musnê³am przy tym ramieniem rega³ i omal nie str±ci³am ksi±¿ki.
Kot by³ zrazu nieufny, ale zawiedziony moim przymilnym tonem, ale pozwoli³ mi siê zbli¿yæ – wtedy capnê³am go za futro na karku. Oburzony kot miaukn±³ przera¼liwie.
Staraj±c siê nie wypu¶ciæ z r±k ani latarki, ani rozjuszonego kota, szybko zmierza³am z powrotem ku schodom.
- Nie marud¼! – skarci³am pani± Morris. – Nie ma powodu do…
Nagle kot wpi³ siê pazurami w moj± rêkê i odskoczy³am jak na sprê¿ynie, zakre¶laj±c ³uk w powietrzu. Ledwo hamuj±c ³zy, patrzy³am jak kocur miêkko l±duje na czterech ³apach obok szklanej gabloty, daje susa za schodów i… wypada na dwór przez otwarte drzwi.
Serce mi zamar³o. Czu³am ch³odny pr±d powietrza, który snu³ siê po bibliotece, opl±tuj±c mi nogi. Drzwi by³y otwarte na o¶cie¿.

______
My¶lê, ¿e ta nota siê podoba, d³ugo nad ni± pracowa³am, g³ównie nad opisami. Wy te¿ siê postarajcie i napiszcie dluuuga¶ne komentarze!
W zwi±zku z tym, ¿e da³am dwie notki, w bardzo krótkim czasie, muszê notkê daæ dopiero za dwa tygodnie. my¶lê, ¿e mnie zrobumiecie, pa! ;*

Komentarze:

cbxCT8 http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

cbxCT8 http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

m3Ln8j http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

m3Ln8j http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com

I came here to work <a href=" http://www.smhv.nl/about-smh ">vigora hundred</a> The New England properties were the last pieces of a oncemuch bigger New York Times Co empire. The company has sold offeverything - TV and radio assets, dozens of U.S. regionalpapers, digital companies, and its stakes in sports ventures -to focus solely on its flagship and international edition.

I came here to work <a href=" http://www.smhv.nl/about-smh ">vigora hundred</a> The New England properties were the last pieces of a oncemuch bigger New York Times Co empire. The company has sold offeverything - TV and radio assets, dozens of U.S. regionalpapers, digital companies, and its stakes in sports ventures -to focus solely on its flagship and international edition.

What's the current interest rate for personal loans? <a href=" http://www.smhv.nl/about-smh ">use of vigora</a> Assad said he was not worried about his own fate, which was why he and his family had stayed in Damascus through two and a half years of conflict, and he felt the Syrian people were rallying behind him as they saw the devastation wrought by the rebels.

What's the current interest rate for personal loans? <a href=" http://www.smhv.nl/about-smh ">use of vigora</a> Assad said he was not worried about his own fate, which was why he and his family had stayed in Damascus through two and a half years of conflict, and he felt the Syrian people were rallying behind him as they saw the devastation wrought by the rebels.

Another service? <a href=" http://www.oliver-sinz.de/termine/ ">erexin v opinie forum</a> Meanwhile, Flow is a planned change to talk pages and other non-article workflows in the MediaWiki software, designed to make it easier for newcomers to interact with the community. Wales described this as one of Wikipedia's &ldquo;more ambitious and exciting&rdquo; projects, adding that it will launch around Christmas time.

Another service? <a href=" http://www.oliver-sinz.de/termine/ ">erexin v opinie forum</a> Meanwhile, Flow is a planned change to talk pages and other non-article workflows in the MediaWiki software, designed to make it easier for newcomers to interact with the community. Wales described this as one of Wikipedia's &ldquo;more ambitious and exciting&rdquo; projects, adding that it will launch around Christmas time.

How much will it cost to send this letter to ? <a href=" http://www.smhv.nl/over-smhv ">caverta 100 use</a> WASHINGTON &#8212; Audree Morrison, a veteran of the Michigan National Guard, drove all night to be at the National World War II Memorial today to join other veterans and voice her concern about the ongoing federal government shutdown and the impact it could have on her educational and disability benefits.

How much will it cost to send this letter to ? <a href=" http://www.smhv.nl/over-smhv ">caverta 100 use</a> WASHINGTON &#8212; Audree Morrison, a veteran of the Michigan National Guard, drove all night to be at the National World War II Memorial today to join other veterans and voice her concern about the ongoing federal government shutdown and the impact it could have on her educational and disability benefits.

I'm on business <a href=" http://www.smhv.nl/geregistreerden ">erectalis vs tadacip</a> Chief Deputy Mike Claxton of the Marshals Service in northern West Virginia said one officer was injured by shattered glass inside the courthouse but no other injuries were reported during the incident Wednesday afternoon.

I'm on business <a href=" http://www.smhv.nl/geregistreerden ">erectalis vs tadacip</a> Chief Deputy Mike Claxton of the Marshals Service in northern West Virginia said one officer was injured by shattered glass inside the courthouse but no other injuries were reported during the incident Wednesday afternoon.

A pension scheme <a href=" http://www.smhv.nl/aanmelden ">order penegra online india</a> At least Dottley and Shores split in a state that had recognized gay marriage. For couples who wed and then move to one of the 37 states that don't recognize it, gay marriage can become something of a trap.

A pension scheme <a href=" http://www.smhv.nl/aanmelden ">order penegra online india</a> At least Dottley and Shores split in a state that had recognized gay marriage. For couples who wed and then move to one of the 37 states that don't recognize it, gay marriage can become something of a trap.

I've lost my bank card <a href=" http://www.smhv.nl/geregistreerden ">tadacip instructions</a> Oracle, owned by Silicon Valley billionaire Larry Ellison, must win six consecutive races after starting the competition two races in the hole from a cheating penalty. But it has now won four of the last six.

I've lost my bank card <a href=" http://www.smhv.nl/geregistreerden ">tadacip instructions</a> Oracle, owned by Silicon Valley billionaire Larry Ellison, must win six consecutive races after starting the competition two races in the hole from a cheating penalty. But it has now won four of the last six.

Thanks for calling <a href=" http://www.aslan.ie/biography/ ">intagra 100 reviews</a> He said he supported a reduction to the Fed's purchases of Treasuries but not those of mortgage-backed securities because he has been seeing some "tenderness" in housing. While purchases of Treasuries, he said, have not encouraged businesses to hire, MBS purchases have helped the housing market, he said.

Thanks for calling <a href=" http://www.aslan.ie/biography/ ">intagra 100 reviews</a> He said he supported a reduction to the Fed's purchases of Treasuries but not those of mortgage-backed securities because he has been seeing some "tenderness" in housing. While purchases of Treasuries, he said, have not encouraged businesses to hire, MBS purchases have helped the housing market, he said.

« 1 214 215 216 217 218 219 220 »

| Script by Alex