Pamiętnikiem Joanne Carter (Black) opiekuje się Vicky!

[ Powrót ]

Czwartek, 28 Sierpnia, 2008, 20:09

A wiêc Johann Fust to...

Kiedy nareszcie dotar³o do nas, ¿e za kilka (5-6) godzin rozpoczyna siê bal, z okazji Nocy Duchów, nie posiada³y¶my siê z rado¶ci. By³y¶my w³a¶nie na transmutacji, a ¿e by³a to ostatnia lekcja tego dnia, nie chcia³o nam siê nawet s³uchaæ McGonagall. Z ty³u dochodzi³y do mnie podniecone szepty ch³opaków. Odwróci³am siê i zobaczy³am, ¿e to moi „opiekuni” odwzajemnili mój u¶miech. Postanowi³am co¶ im napisaæ, z zeszytu wyrwa³am ma³y skrawek papieru i pospiesznie napisa³am:


„Co Wy tacy zadowoleni? Nowy obiekt westchnieñ p³ci przeciwnej? Oj, ¿ebym ja mia³a takie wziêcie w mi³o¶ci jak Ty czy Syriusz. Nie mówi±c ju¿ o Jamesie. Odpisz prêdko, bo za 20 minut dzwonek, a chce pogadaæ.”
Jo


Zgiê³am papierek i rzuci³am im na blat, dok³adniej do Remusa, bo to on mia³ byæ adresatem. Próbowa³am czê¶ciowo skupiæ siê na lekcji, ale zaraz potem wyl±dowa³ ko³o mnie zwitek papieru.


”Jeste¶my zadowoleni, bo idziemy na bal z najbardziej szalon± dziewczyn± pod s³oñcem, bynajmniej ja tak twierdzê (my¶lê, ze reszta moich kompanów s±dzi podobnie). Oczywi¶cie z Tob±, ale po prostu to, co przed chwil± omawiali¶my mia³o bardziej tajemniczy charakter, niewa¿ne, jaki, wa¿ne, ¿e to nasza wybuchowa sprawa. Nie pytaj mnie nawet, co bo siê nie dowiesz. Nie bój siê, na pewno kogo¶ znajdziesz i pamiêtaj: Syriusz jest wolny!”
Remus

Prêdko odpisa³am :

” Nie, nie mog³abym z nim byæ, gdyby nie by³ bratem Regulusa to – dlaczego nie?”
Jo


”A gdyby Ciê kocha³, to nie by³o by dla Ciebie obojêtne, ¿e jest bratem Rega? A s³ysza³am, ¿e Ty mu nie jeste¶ obojêtna.”
Remus


” Proszê, nie zmuszaj mnie do wyboru. Nie jestem jeszcze gotowa na tak± mi³o¶æ. Ja wci±¿ go kocham… Ale dlaczego ON by³ taki pod³y, dlaczego??? „
Jo


” Przykro mi, ale to jest wy³±cznie Twoja, osobista sprawa. Poradzisz sobie, i wiem, ¿e dokonasz w³a¶ciwego wyboru”
Remus


’Tak ³atwo mu mówiæ, nigdy siê nie zakocha³’ pomy¶la³am, ale w g³êbi duszy przyznawa³am siê do porad Rema. W koñcu nie bez powodu by³ najbardziej inteligentny, od pozosta³ej trójki. Dziêkujê, ¿e chodzê do Hogwartu, mimo tych niepowodzeñ! I niespodziewanie zadzwoni³ dzwonek. Nie s³ysza³am nawet, co mówi³a pani profesor. Nie dochodzi³y do mnie nawet ¿adne s³owa, my¶lami by³am gdzie indziej. Przy nim.


- Jo, to Ty nawet niewyszykowana? Siedzia³am pó³ godziny w ³azience, a Ty odk±d tu wesz³y¶my le¿ysz na ³ó¿ku! Nie pomy¶la³a¶ nawet, ¿eby tu posprz±taæ. Le¿ysz i nic nie robiæ, a zaraz zacznie siê bal! – wrzeszcza³a Julia. Och! Dlaczego musi byæ taka marudna!
- Nawet mi siê nie chce i¶æ – odpar³am ch³odno. Na³o¿y³am poduszkê na g³owê i udawa³am, ¿e ¶piê.
- Nawet mnie nie denerwuj, marsz do ³azienki.
- No dobra, dobra idê.
Wsta³am z ³ó¿ka i spokojnym ruchem, wrêcz ‘luzackim’ ruszy³am do ³azienki. Zdar³am z siebie szybko ubranie. Wesz³am pod prysznic i wypu¶ci³am z kranu zimn±, okrutnie lodowat± wodê. Nawet nie zauwa¿y³am, ¿e jest a¿ tak lodowata. Nagle ogarnê³o mnie okropne uczucie, takie przyt³aczaj±ce. Z policzków p³ynê³y mi ³zy. Czu³am siê oszukana i opuszczona. Julia na mnie wrzeszczy, moi nowo poznani kumple podnosz± mnie na duchu. Mo¿e my¶l±, ¿e jestem jak±¶ wariatk±, ¿e nie umiem poradziæ sobie sama. Udaj± przede mn±, ¿e jestem ca³kiem fajna. Ale przecie¿ wszyscy wiedz±, ¿e tak nie jest. Ej! Halo! Ziemia do Carter’ówny! Przecie¿ wcale tak nie jest, u¶miechnij siê jeste¶ w Hogwarcie, nie ka¿dy ma tak weso³o! Gadanie ze sob± wcale nie ma sensu, jeszcze bardziej siê pogr±¿am. Szybko siê umy³am i obwinê³am rêcznikiem. Spojrza³am w lustro. Podoba³y mi siê tylko moje oczy, w³osy, jak ka¿de, mo¿na umodelowaæ. Mój nos by³ wystarczaj±co za du¿y, zniekszta³ca³ mi twarz, a usta? Zdecydowanie za du¿e! Och, nikt mnie nie zechce. Uda mam za grube, jedyne, co mam normalne to mój zdecydowanie du¿y biust. Tylko miseczka C. Tym siê mogê zadowoliæ. Przecie¿ w koñcu na to lecê ch³opacy. Wysz³am z ³azienki. Julia ju¿ by³a przygotowana. Mia³a ¶liczn± sukienkê. Jasna, kremowa w kwiatki, podkre¶la³a jej zgrabn± figurê. By³a zwiewna i wygodna, och jak ona super wygl±da³a! Jej kruczoczarne w³osy by³y upiête, trochê niedbale, ale taki by³ efekt. Ka¿dy ch³opak siê za ni± odwróci, i ma wcale nie mniejsze piersi ode mnie! Zaczê³am siê przebieraæ we w³asny strój, robi³am to od niechcenia, bo wcale mi siê nie chcia³o tam i¶æ. Te bale, to wszystko takie ¿enuj±ce, i na dodatek nie mia³abym, z kim tañczyæ. ( Nie bêdê wam opisywa³a tego jak wygl±da³a, zobaczycie na zdjêciach do³±czonych na koñcu notki.) Wysz³y¶my na bal, nie mia³y¶my ¿adnych partnerów, bo –tak jak mówi³a Julia – dopiero mamy zacz±æ ich zdobywaæ. Ach! Ten jej optymizm. Wesz³y¶my do ¶rodka, wszystko by³o koszmarnie wystrojone, czaszki, dynie. Okropieñstwo. A naj¶mieszniejsze w tym wszystkim by³o to, ¿e nikt nie by³ ubrany pod dekoracje. By³o du¿o dziewcz±t ubranych na ró¿owo, ¿ó³to, niebiesko. Same „szczê¶liwe” kolory. No to co. Wa¿ne, ¿e by³ bal, a nie! Zauwa¿y³am moich „opiekunów” nawet do nich nie podesz³am, nie by³am na obiedzie, wiêc ruszy³am do sto³u ze smako³ykami. Na³o¿y³am na talerz trochê przysmaków i zabra³am siê do jedzenia.
- Nie radzi³bym Ci próbowaæ Rachat³ukum. – mrukn±³ prof. Slughorn, podchodz±c do mnie.
- A co to jest rachat³ukum, panie profesorze?
- O, tamto ¶wiñstwo – odpar³, wskazuj±c pó³misek pe³en pomarañczowych i fioletowych galaretek oblepionych cukrem – W ksi±¿kach jedz± je tylko podli ludzie – zachichota³.
- Naprawdê? – u¶miechnê³am siê z³o¶liwie.
Nim profesor spostrzeg³, wetknê³am do ust spory kawa³ek rachat³ukum.
- Wypluj to! –pisn±³ prof.
Sama mia³am ochotê to zrobiæ. Co za obrzydliwy smak! Korzenna s³odycz parzy³a mi jêzyk. Posz³am poszukaæ wody do przep³ukania ust. Nastêpnie posz³am do tej czê¶ci sto³u, gdzie podano owoce. Gwia¼dzisty owoc wygl±da³ kusz±co, ale jeszcze bardziej ciekawi³ mnie smak pomarañczowych jagód w latarce. Zawaha³am siê – i wrzuci³am jedn± jagodê do ust. Stoj±cy przy mnie prof. Slughorn sapn±³ a¿ z wra¿enia. Odwróci³am siê do niego, przytrzymuj±c jagodê zêbami. Nauczyciel trzyma³ siê za policzek, jakby go bola³y zêby. Mrugn±³ do mnie.
- Spróbuj to ugry¼æ, ma smak szamponu – powiedzia³.
Rozgryz³am jagodê i skrzywi³am siê. Owoc pêk³ jak balonik, a jego mi±¿sz smakowa³ najpierw s³odko, po chwili kwa¶no, a potem znów s³odko, zostawiaj±c na koniec lekk± gorycz w ustach. Okre¶lenie „szampon” ¶wietnie do niego pasowa³o. Ale doznanie by³o ciekawe i mia³am ochotê je powtórzyæ.
- To tak zwane zimowe czere¶nie – obja¶ni³ starszy pan niskim, dobrotliwym tonem. – Nazwa ta sugeruje apetyczn± s³odycz i w niczym nie zdradza paskudnego smaku. Powiadam ci: nigdy nie ufaj owocom o eufemistycznych nazwach.
- Mnie smakuje – odpar³am, chocia¿ jedna po³owa ust ca³kiem mi zdrêtwia³a. Profesor bez s³owa przeszed³ do pêkatego skórzanego fotela w k±cie Sali, z dala od wszystkich go¶ci. Usiad³am obok i przyjrza³am siê mu dok³adniej. Jego toga by³a wystrzêpiona po brzegach, a pod pachami dynda³y lu¼ne nitki, jak przyszarza³e pajêczyny. Pod spodem profesor nosi³ tweedow± marynarkê z kraciast± koszul± i poplamionym krawatem. Gdyby nie potargane, bia³e w³osy, stercz±ce niechlujnymi kêpkami na g³owie, wygl±da³by jak przestarza³y uczniak przebrany na wyrost.
Profesor przymkn±³ oczy i milcza³ zamy¶lony przez d³u¿sz± chwilê. Wiedzia³am, ¿e nie powinnam mu przeszkadzaæ, ale przysz³o mi do g³owy pilne pytanie, które samo cisnê³o siê na usta.
- Ekhem! Co to jest Johann Fust?
Co to jest Johann Fust? Profesor gwa³townie odwróci³ siê i wlepi³ zdumione oczy we mnie. Takiego pytania wyra¼nie siê nie spodziewa³. Przez moment zdawa³o mi siê, ¿e na twarzy Slughorna dostrzega wyraz bolesnego pragnienia. Na szczê¶cie, wra¿enie to pierzch³o b³yskawicznie, bo profesor u¶miechn±³ siê dobrodusznie.
- Raczej: KTO to jest Johann Fust – poprawi³ mnie profesor. Usta mu dr¿a³y. Przez czo³o przebieg³ bolesny skurcz.
Skinê³am g³ow±.
Slughorn rozejrza³ siê czujnie po Sali.
- To nie czas i miejsce – szepn±³ wreszcie, splataj±c d³onie, a nastêpnie wciskaj±c je w fa³dy togi. – Musimy o nim porozmawiaæ… pó¼niej.
To rzek³szy, odszed³ pospiesznie. Widaæ by³o, ¿e jest zdenerwowany, bo przez chwilê szuka³ drogi do wyj¶cia.
A wiêc Johann Fust to osoba. Napis na ok³adce to nazwisko autora, a nie tytu³. Tylko jak mo¿na byæ autorem pustej ksi±¿ki. Istnia³ jeden sposób na uzyskanie odpowiedzi. Musze wróciæ do biblioteki, odnale¼æ ksiêgê i rozszyfrowaæ ukryt± w niej zagadkê. W nocy albo nigdy.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

To Joanne, przed balem. Wiem, animacja do dupy, ale chodzi mi o sam wygl±d sukienki i w³osów. Tak samo u Julii.



Julia :

Komentarze:

Nota genialna a obrazeczki mog± byæ;p
Fajna lekcyjna rozmowa, a watek Johann fust taki intryguj±cy...
Ach.
Nie mogê siê doczekaæ nastêpnej notki
Pozdrawiam baaardzo ciep³o.

Nota super, podoba³a mi siê rozmowa listowna Remusa i Jo, taki oryginalny pomys³. Kreacje szykowne (z Twojego opisu).
Intryguje mnie zakoñczenie, zapowiada siê co¶ ciekawego czyli nocny wypad do biblioteki.
Czekam na nastêpn± notkê.
Pozdrawiam

pOdoba³o mi siê.
Zawsze jest to co¶ innego. Widaæ, ¿e masz pomys³ na rozwiniêcie akcji, chocia¿ momentami by³o za ma³o opisów (nie no kreacje Joan to te¿ mog³a¶ opisaæ! leñ;p)
Ogó³em dobrz, nawet bardzo dobrze. /Moment z próbowaniem owoców z jednej strony ¶wietnie opisyny, z drugiej troszkê przesadzony(trochê temu po¶wieci³a¶ czasu xD), no ale wstawiam P.
Maszu mnie plusa, bo nie zauwa¿y³am ¿adnych literówek, a Joanne nie kocha siê w Syrku ;).

Kedves Gyf6rgyi,A csomagkfclde9sre me9g nem e9rzem mauagknt igaze1n felke9szfcltnek, de ha be1rmikor Aucklandben je1rtok nagyon sok szeretettel megvende9gelfcnk benneteket. SÅ‘t: valamikor decemberben ege9szen biztosan megmutatjuk szfcleimnek Wellingtont, akkor ake1r vihetfcnk is egy kis kf3stolf3t magunkkal.

So, to Prof Pielke's substantive crqiutie that the 302,000 deaths estimate is based on thin air, we get mainly a "no, we are serious" and fluffy guff like - "Climate change has remained silent" Really. 4 IPCC reports, a Nobel prize, and over a decade of agressive high-profile media reporting, and political fearmongering and its remained 'silent'? Prof Pielke, I look forward to hearing your take on the Obama admin's report today on Global Warming, which seems to have taken quite the fearmongering tack on the issue. Is it also a "poster child on how to lie with statistics"? http://jrrkxtunht.com nxgudawko qxgwimy

benefit group term life insurance how to buy viagra billige cialis share cialis sales get auto insurance quotes generic viagra

cheapest auto insurance in nj buy viagra cheap cialis viagra buy link viagra generic term life insurance rates

cheap online car insurance cheapese Cialis on line auto insurance consumer report generic Levitra massachusetts life insurance quotes online life insurance quotes prices

want to buy viagra in usa cheap website share share VIAGRA ONLNE

auto insurance specialist inc insurance car tsco buy viagra online no prescription viagra online auto insurance online quote oline auto insurance cialis price

automobile insurance nj viagra vs cialis cheapest car insurance for teen in alaska buy viagra without prescription securely buy pfizer viagra online

car insurance quote buy cheap viagra news Online Accredited College options insurance auto

cheapest car ibsuarane car insurance free quote Lasix oral best auto insurance cheap in nj Viagra without Prescription

get Acyclovir auto insuance Cipro bacteria Lasix tablets vigra

cheap online car insurance cheap florida car insurance insurance quotes auto NC online insurance quotes florida Cipro side effect

generic viagras where to buy affordable car insurance quotes Cipro work sildenafil

auto insurance quotes young drivers auto insurance for prednoisone insurance auto military car insurance quote

cheap insurance for car taking Amoxicillin www.symprix.net click here to get started click here

buy viagra online no prescription term life insurance quotes online prednisone without prescription health insurance online

cheap health insurance york pa purchase Amoxicillin online prednisone purchase online best car insurance in bay area 10mg generic levitra

1 2 3 4 »

| Script by Alex