1. Ze wszystkich Twoich książek, którą lubisz najbardziej?

19. Czy Harry ma matkę chrzestną? Jeśli tak, czy pojawi się ona w kolejnych tomach?

22. Czy zawsze chciałaś być pisarką?

- Tak. Wiem, że chciałam być pisarką, kiedy miałam 6 lat, bo napisałam wtedy książkę. To było dzieło o wyniosłym geniuszu, króliku imieniem Rabbit (Królik). Dałam to mojej mamie, a ona powiedziała: "To jest cudowne, to jest bardzo ,bardzo dobre." Stałam tam i myślałam: "W takim razie opublikuję to". To była część z tych dziwacznych rzeczy o których myśli 6-letnie dziecko. Nie wiem skąd to przyszło. Pomyślałam: „Więc do dzieła, a co potem? Korekta? Korektorzy?”. Oczywiście naprawdę chciałam to zrobić. Nikt w mojej rodzinie nie chciał jednak pisać. Moja siostra pisała bardzo śmieszne liściki, ale zawsze miały one około jednego akapitu długości. Nie chciała wykorzystać ich w taki sposób jak ja.

23. Możesz opowiedzieć więcej o Ricie Skeeter?

- Uwielbiam Ritę. Pamiętacie, gdy w pierwszym tomie Harry wszedł po raz pierwszy do „Dziurawego Kotła”? Każdy mówił „Wrócił pan!” i wtedy Harry się przekonał, jak bardzo jest sławny. W bardzo wczesnym projekcie Rita, dziennikarka, podbiega do niego. Z jakichś powodów została nazwana Bridget – zapomniałam dlaczego. W każdym razie, zatrzymuje go ona trochę zbyt długo, a ja naprawdę musiałam już „ruszyć” akcję, więc pomyślałam, że jej tam nie wstawię. Ale pisząc tom pierwszy, planowałam już resztę, i przypuszczalnie książka 4 miała stać się tą, w której sława Harry’ego zaczyna go obarczać. To naprawdę zaczyna mieć znaczenie, kiedy skupia on uwagę jeszcze szerszej społeczności czarodziejskiego świata. Więc pomyślałam, że to świetny moment, by wprowadzić Ritę, która nadal miała na imię Bridget. Nie zdawałam sobie sprawy, że w czasie, gdy pisałam książkę czwartą, mogłam spotkać dużo kobiet o imieniu Rita, a ludzie założyliby, że stworzyłam Ritę na podstawie tego, co działo się ze mną, co nie byłoby prawdą. (…) Obecnie całkiem lubię Ritę. Jest wstrętna- moralnie, jest okropna – ale nie mogę jej jakoś pomóc, bo podziwiam jej silny charakter. Jest bardzo zdeterminowana w swoim zawodzie i jest w tym coś ujmującego. Jest dużo powodów, by dalej pisać o Ricie. To bardzo zabawne, opisywać ją i Hermionę, ponieważ są one zupełnie różnymi ludźmi. Tą scenę, gdy w pubie siedziały razem Hermiona, Rita i Luna, była niezwykle zabawna do opisania, ponieważ są one trzema różnymi kobietami z trzema różnymi punktami patrzenia na świat. Mamy bardzo cyniczną dziennikarkę, mamy Hermionę, która jest bardzo mądra, uczciwa i dobra, i mamy Lunę, która jest kompletnie odcięta od normalnego świata, ale fantastyczna. Naprawdę lubię Lunę. Mamy więc troje ludzi, z których każdy ‘nadaje na innych falach’. To było ogromnie zabawne.

24. Prawdopodobnie jest dużo ludzi próbujących wydobyć od ciebie informacje dotyczące kolejnych tomów. Ale jaka była najdziwniejsza, albo najbardziej przebiegła rzecz, jaka ktoś zrobił? Czy kiedyś im uległaś?

-Cóż, jesteście bardzo dociekliwi… Ludzie zadają pytania w stylu: „Czy będzie ósma książka i czy Harry w niej będzie?” To są pytania, na które po prostu nie mogę odpowiadać. Fani są w tym bardzo dobry, a ja cały czas muszę być bardzo czujna. Myślę, że z jednej strony chcielibyście się dowiedzieć, a z drugiej strony nie. Na pewno byście chcieli, abym wam opowiedziała dokładnie, co wydarzy się w tomie 6 i 7, a potem wymazać wam to z pamięci, abyście mogli to przeczytać. Wiem to, ponieważ czuję to samo w związku z rzeczami, które ja bardzo lubię. Czasem nawet chciałabym to zrobić, ale jednocześnie wiem, że byłoby to dla każdego szkodliwe.
Myślałam, żeby powiedzieć wam coś jeszcze, ale raczej dzień zbliża się ku końcowi i wiele się już nie dowiecie. Są dwa pytania, na które nigdy nie odpowiedziałam, chociaż powinnam była odpowiedzieć, jeśli wiecie, co to znaczy. Jeśli już macie spekulować, powinniście spekulować na temat tych dwóch rzeczy, co poprowadzi was w dobrym kierunku. Pierwsze pytanie na które nigdy nie odpowiedziałam – to padło chyba na czacie, ale nikt inny mnie o to nie spytał – brzmi: „Dlaczego Voldemort nie umarł”? , nie „Dlaczego Harry przeżył?” , tylko „Dlaczego Voldemort nie umarł?”. Śmiertelne zaklęcie odbiło się, więc powinien umrzeć. A dlaczego tak się nie stało? Na końcu Czary Ognia powiedział, że jeden albo więcej z kroków, które podjął, pomogły mu przetrwać. Powinniście zastanowić się, co takiego zrobił, by upewnić się, że nie zginie – powiem w ten sposób. Nie myślę, że to jest łatwe do zgadnięcia. Może być – ktoś mógłby to odgadnąć – ale powinniście zadawać sobie to pytanie, szczególnie teraz, gdy wiecie o przepowiedni. Już lepiej skończę to, bo potem będę siebie obwiniać. Inne pytanie, którego nikt mi nie zadał po wydaniu Zakonu Feniksa, co mnie zaskoczyło – bo myślałam, że ludzie będą to robić – to dlaczego Dumbledore nie zabił ani nie próbował zabić Voldemorta w ministerstwie. Wiem, że podaję trochę zbyt dużo informacji dla tych, co tej książki jeszcze nie przeczytali. Chociaż Dumbledore podaje Voldemortowi powody, nie są one prawdziwe. Kiedy spytałam o to mojego męża – powiedziałam Neilowi, że mam zamiar wam to wyznać - odparł, że to dlatego, bo Voldemort wie, że powstaną jeszcze dwa tomy. Jak widzicie, mamy podobne poglądy na książki (śmiech). Ale to nie jest odpowiedź. Dumbledore wie o wiele więcej niż to, co mówi. Jeśli chcecie się nad czymś zastanawiać, doradzę wam, by skoncentrować się na tych dwóch pytaniach. To może wam pomóc.

25. Czy Hagrid odniesie sukces w wychowywaniu swojego brata?

-W ograniczonym stopniu, tak. Graup to oczywiście najgłupsza rzecz, jaką Hagrid kiedykolwiek przywlókł do domu. W jego długiej historii hodowania różnych głupich rzeczy – Aragon, sklątki tylnowybuchowe - Graup jest jedną z tych, która najbardziej go wykończy, ale jak na ironię losu, będzie to jedyny raz, kiedy coś potwornego stanie się dobre. W 6 tomie, Graup odrobinę bardziej da się kontrolować. Myślę, że dostaliście co do tego wskazówki na końcu Zakonu Feniksa, kiedy to Graup zaczął mówić i być bardziej otwarty w kontaktach z ludźmi.

26. Skąd Dumbledore ma bliznę z planem londyńskiego metra?

- Pewnego dnia się dowiecie. Mam sentyment do tej blizny.

27. Jak wymyślasz tytuły książek?

- Czasami jest to naprawdę proste. Tytuł naturalnie wywodzi się od głównego wątku. Ale czasem to jest kawał roboty. „Harry Potter i Komnata Tajemnic” miał dwa różne tytuły. Jak każdy wie, wcześniej nazywała się „Harry Potter i Pół Krwi Książę”, ale potem usunęłam cały wątek, który mi nie pasował. To zbyt wcześnie ujawniało zbyt wiele rzeczy, więc wyrzuciłam go, aby stał się głównym, ale nie jedynym wątkiem, tomu 6. W Komnacie Tajemnic nie ma śladu tego wątku. Ludzie spekulowali, że tom 6 jest blisko związany w tomem 2, ale to nieprawda. (więc jednak nie! – K.)

Byłam naprawdę zmartwiona, kiedy Syriusz został zabrany…

Nie, nie, nie możemy. Porozmawiamy o tym później. Myślę, że mimo wszystko już coś wydaliśmy, ale mniejsza o to.

28. Niedawno potwierdziłaś, że Blaise Zabini to chłopiec. Czy pojawi się on w dwóch ostatnich tomach?

-Tak, to prawda. Pojawi się.

29. A czy dowiemy się więcej o Snapie?

- Zawsze w książkach jest dużo o Snapie, ponieważ jest on wyjątkową postacią. Waham się, czy powiedzieć, że go uwielbiam (członkowie spotkania – „My tak”). Wy tak? To bardzo przygnębiająca rzecz. Czy myślicie o Alanie Rickmanie czy o Snapie (śmiech)? Czy to nie takie jest życie? Stworzyłam tego bohatera – Harry’ego, oczywiście – a on jest na ekranie, idealny Harry, ponieważ Dan jest w bardzo dużym stopniu taki, jak sobie wyobrażałam Harry’ego, ale czy nie prawie każda z dziewcząt poniżej 15 lat jest w nim zakochana? Tom Felton jako Draco Malfoy… Dziewczyny, przestańcie interesować się „złymi chłopakami” („bad guy” - :D). W pierwszej kolejności interesujcie się tymi miłymi („nice man”). Mi zajęło 35 lat, by się tego nauczyć, ale daję wam trochę swobody, oczywiście…

30. W piątej książce, Harry widzi testrale. A ty?

-Tak, ja też, zdecydowanie. To jest naprawdę dobre pytanie, ponieważ to daje mi możliwość, by wyjaśnić tą kwestię. A te listy dotyczące testrali, które dostałam! Każdy mówił mi, że Harry widział ludzi umierających, zanim zobaczył testrale.. Aby wyjaśnić to raz na zawsze - to nie była pomyłka. Byłabym pierwszą osobą, która powiedziałaby, że zrobiłam błędy w książkach, ale to nie był błąd. Naprawdę to przemyślałam. Harry nie widział, jak jego rodzice umierają. Miał wtedy rok i leżał w łóżeczku. Chociaż nigdy nie widzieliście tej sceny, opisałam ją, a potem wycięłam. On nie widział tego; był zbyt młody, by to jakoś uwzględnić. Kiedy dowiadujesz się o testralach, odkrywasz, że widzisz je tylko, gdy naprawdę rozumiesz śmierć w obszerniejszym sensie, kiedy naprawdę wiesz, co to znaczy. Ktoś powiedział, że Harry widział, jak Quirrell umiera, ale to jest nie jest prawdą. On był nieprzytomny, gdy Quirrell umarł, w "Kamieniu Filozoficznym". Nie wiedział, że Quirrell zginął, kiedy Voldemort opuścił jego ciało. Potem mamy Cedrika. Z Cedrikiem, to słuszne przypuszczenie. Harry przecież niedawno widział, jak Cedrik umiera, kiedy wracał do wozów, by pojechać do stacji Hogsmeade. Myślałam o tym przy końcu Czary Ognia, ponieważ wiedziałam już, jakim słowem określić to, co ciągnęło powozy. Od Komnaty Tajemnic, w której są wozy ciągnięte są przez niewidoczne rzeczy, wiedziałam co to było . Zdecydowałam, że to będzie niezwykła rzecz, by dobrze to wykorzystać na końcu książki. Ktoś, kto doświadczył osierocenia wie, że to natychmiastowy szok, ale też że to mała chwila, gdy uzmysławiasz sobie w pełni, że nigdy już nie będziesz widział tej osoby . Do czasu gdy się to zdarzyło, nie zastanawiałam się , czy Harry widzi testrale. To znaczyło, że kiedy wraca z powrotem do szkoły, widzi te straszne rzeczy. To „ustawiło” ogólny nastrój dla Zakonu Feniksa, który jest mroczniejszą książką.

31. Oprócz Harry’ego, Snape jest moją ulubioną postacią, ponieważ ma skomplikowaną osobowość i go naprawdę uwielbiam. Czy widzi on testrale, jeśli tak, dlaczego? I czy jest czystej krwi?

- Mówi nam o tym przeszłość Snape’a. Był śmierciożercą, więc na pewno nie urodził się w rodzinie mugoli, ponieważ tacy nie zostają śmierciożercami, z wyjątkiem rzadkich przypadków, gdy tak jest. Macie trochę informacji o jego przodkach. Widzi testrale, ale w mojej wyobraźni większość starszych ludzi w Hogwarcie jest w stanie je zobaczyć, oczywiście, im dłużej idziesz przez życie, tym więcej ludzi tracisz i rozumiesz, czym jest śmierć. Ale nie możecie zapomnieć, że Snape był śmierciożercą. Zobaczyłby różne rzeczy… Dlaczego tak go kochacie? Dlaczego ludzie kochają Snape’a? Nie rozumiem tego. I znów, to syndrom „złego chłopca”, prawda? To naprawdę przygnębiające… (śmiech). Jedna z moich najlepszych przyjaciółek obejrzała film i powiedziała: „Wiesz, kto jest naprawdę atrakcyjny?” Spytałam: ”Kto?”, ona odparła: „Lucjusz Malfoy”.

32. Czy z Dudleyem jest związane coś więcej niż widać na pierwszy rzut oka?

- Nie. (śmiech). Jest tak, jak widzicie. Jestem zadowolona mówiąc, że definitywnie jest on postacią bez ciekawej przeszłości. To po prostu Dudley. Następna książka, Pół Krwi Książę, jest tą, w której będzie najmniej o Dursleyach. Spotkacie się z nimi na całkiem krótko. Będzie o nich troszkę więcej w siódmym tomie, ale o Dudleyu w tomie szóstym nie będzie dużo – zaledwie kilka linijek. Przepraszam, jeśli są fani Dudleya, ale myślę, że musicie pomyśleć, co i kto ma mieć pierwszeństwo, a jeśli to Dudley, to musicie czekać z niecierpliwością (śmiech).

33. Czy twój scenariusz siódmego tomu zmienił się podczas pisania poprzednich części?

- Zmienił się, ale tylko w szczegółach. Co do ważnych wydarzeń, pozostał taki sam, a koniec będzie całkowicie taki, jak planowałam przed 1997. W historii zaszły małe zmiany, i potoczyła się ona być może tak, jak się tego nie spodziewałam, ale wciąż na tym samym torze. Każda książka jest zasadniczo napisana tak, jak przypuszczałam, aby w końcu doprowadzić was do zakończenia.

34. W książkach występuje dużo zaklęć z łaciny. Czy mówisz w tym języku?

- Tak. W domu rozmawiamy po łacinie (śmiech). Głównie. Aby trochę rozjaśnić sprawę – używamy trochę greckiego. Moja łacina jest wyrywkowa (…). Ale stare zaklęcia zawsze pochodzą z takiej „oszukanej” łaciny – zabawnej mieszanki z wkradającymi się różnymi dziwnymi językami. (…). Czy ktoś wie, skąd pochodzi Avada Kedavra? To starożytne zaklęcie w języku aramejskim, oryginalnie brzmiące abracadabra, co znaczy: „niech ta rzecz będzie zniszczona”. Było używane do leczenia chorób, a tą „rzeczą” była choroba, ale ja zdecydowałam, by tą „rzeczą” uczynić człowieka stojącego naprzeciw mnie. Przy takich nazwach mogę na wiele sobie pozwolić. Trochę je przekręcam, i już są moje!

35. Czy powstanie książka o mamie i tacie Harry’ego, o tym, jak się zaprzyjaźnili i jak zginęli?

- Więc nazywałaby się: „Harry Potter: Epizod pierwszy” (śmiech). Nie, ale wielu ludzi mnie o to pytało. To wszystko to chyba błąd George’a Lucasa. Nie będziecie potrzebować opowieści o tym, co działo się wcześniej. Gdy już wszystko skończę, będziecie wiedzieć wystarczająco dużo. Myślę, że to byłoby bezwstydne wykorzystywanie tego… Jestem pewna, że pan Lucas zrobił to wyłącznie z przyczyn artystycznych, ale w moim przypadku myślę, że gdy przeczytacie już wszystkie siedem książek, będziecie wiedzieć wszystko, co chcieliście wiedzieć o tej historii.

36. Czy Voldemort albo Tom Riddle kiedykolwiek troszczył się o kogoś albo go kochał?

- Teraz, na koniec to pytanie naprawdę mnie rozbiło – bardzo dobrze. Nie, nigdy (śmiech). jeśli by tak było, nie mógłby stać się tym, kim jest. Dowiecie się o tym więcej. To dobre pytanie, ponieważ prowadzi to raczej do Pół Krwi Księcia , chociaż powtarzałam miliony razy, że Voldemort nie jest Pół Krwi Księciem , jak dużo ludzi myślało. Zdecydowanie, zdecydowanie nie jest.

Dziękuje wam za doskonałe pytania.