Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ jego zawiłości, NieWiadomoKtory znow o jednej osobie...

[vampirka]

jego zawiłości
oglądałam niebo
przez pryzmat moich uczuć
zapomniałam że
czekam na ciebie

poczułam że przyszedłeś
sam, bez zaproszenia
zaznaczyłeś coś spojrzeniem
potem zgrabnie wycofałeś się

niezdecydowanie
wahając się miedzy namiętnością
już utartą w moich oczach
a niezbadaną beztroską

wybrałeś kłamstwo
niedopowiedziane
powściągliwe
omijanie własnych pragnień...

wybrałeś...?

[Mellisa]

niezwykle trudny wiersz...

nie wiem, czy zrozumialam go wlasciwie...
zrozumilam go na swoj sposob...

podoba mi sie, aczkolwiek czytalam lepsze Twojego autorstwa...

czekam na jeszcze

[vampirka]

w sumie ten wiersz jest trudny, racja
nie wiem czy mozna go zrozumiec wlasciwie
[ale to dobrze wg mnie - kazdy rzumie jak chce]
bo on opisuje, w metaforyczny co prawda sposob, ale konretna, rzeczywista sytuacje..
ale mozna w tym widziec oczywiscie takie przenosnie i to co sie dzialo emocjonalnie - tez prawda

[Mellisa]

Wiesz, ten wiersz jest bardzo dziwny..

Trudny i gleboki, zapada w pamiec, a po chwili nie umialam juz go sobie przypomniec...

zakonczenie wiersza pytaniem bylo bardzo trafna decyzja...
stwarza to efekt nie pewnosci na koniec, i pewnie taki byl Twoj zamiar...
Zastanawia...

mimo wszystko czekam na inne wiersze...